De glijbaan naar Kerst

Heb je ook dat gevoel in de 2e helft december als er (hopelijk) wat vakantiedagen aankomen? Zoiets als “oef, goed om even te stoppen … het was genoeg geweest … we hebben er alweer een jaar op zitten”. Als je het aan mensen vraagt, of je hoeft ze alleen maar bezig te zien, dan weet je het : druk, druk, druk. Het leven kan soms als een glijbaan zijn : best wel leuk, maar bij momenten het gevoel dat je meegenomen wordt in de snelheid. Dus ja, goed om even uit de glijbaan te stappen (met echter een diepe buiging van respect voor de studenten voor wie dit niet opgaat) en over te stappen van de modus “veel moet” naar “veel mag”.

Vreemd dan om te merken dat je bij deze kerstperiode ook mensen hoort zuchten over de tredmolen van deze vakantie in het bijzonder. Twee feestdagen met een hoop al of niet blije verplichtingen. Je ziet mensen die je maar één keer per jaar ontmoet, je praat over schaapjes en lammetjes (of is het koetjes en kalfjes?) en ja, ook dat nog, “een prettig kerst en een gelukkig nieuwjaar” en “dat gezondheid het allerbelangrijkste is” … Het voelt als het geven van lege cadeaudozen. En voor de hoorders misschien net zo.

Het kan toch niet dat je van de ene glijbaan in de andere stapt? Toch niet met het kerstfeest!

Wat zit er in de verpakking?

Tijdens de eerste kerstperiode, vermoedelijk niet rond 25 december, was er veel aan de hand. Veel mensen hebben dat toen op verschillende manieren aan de lijve ondervonden : voor velen eerder onaangenaam (massale ‘verplichte vakantie’ om je te laten registreren in je geboortestad), voor enkelen ronduit gruwelijk (je kind jonger dan 2 jaar oud door soldaten gedood) en voor één stel ouders ronduit ongelofelijk wonderlijk. De bijbel laat er geen twijfel over bestaan : Jezus was het lang verwachte geschenk voor het volk Israël maar eigenlijk ook voor de hele wereld.

Maar hoe kan je van een geschenk spreken? Laat ons daarbij de vraag stellen die Jezus zelf aan zijn leerlingen stelde : “maar wie zeggen jullie dat ik ben?”. Misschien moeten we Jezus het antwoord laten geven, zoals de apostel Johannes het opschreef “ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid”. Wat bedoelde hij? Had hij het over het leven zoals die glijbaan van daarnet, of toch over iets anders? Wat later zou Jezus zeggen “Het eeuwige leven, dat is dat zij u kennen, de enige ware God, en hem die u gezonden hebt, Jezus Christus”. Dit “leven in al zijn volheid” houdt blijkbaar in dat het eeuwig is en zich dus niet beperkt tot dit aardse leven. Het heeft ook met “kennen” te maken en, zoals ik in eerdere blog al schreef, met “rust vinden”.  Dus dan toch niet zomaar een geschenk. Lijkt me boeiend genoeg om te lezen wat Johannes als ooggetuige verder heeft opgeschreven.

Een suggestie

Op de valreep een suggestie, niet meer dan dat, als de drukte van de feestdagen wat te veel wordt of je even te veel mensen om je heen hebt. Kruip in een rustig hoekje en lees wat lang geleden over die Jezus is opgeschreven. Ik hoop dat je dat mag doen in de sfeer van een gedicht van David dat je in het oude testament kan vinden : “Heer, niet trots is mijn hart, niet hoogmoedig mijn blik, ik zoek niet wat te groot is voor mij en te hoog gegrepen. Nee, ik ben stil geworden, ik heb mijn ziel tot rust gebracht. Als een kind op de arm van zijn moeder, als een kind is mijn ziel in mij.”

Ik wens je dan ook van harte een Kerst toe, waarin je mag ontdekken dat Jezus het grootste geschenk is dat de wereld ooit kreeg. En eens gevonden … geniet ervan.

Gebed:
Here God, ik ben dankbaar dat u zelf het initiatief nam om je zoon naar deze aarde te sturen. Toen waren daar een pak mensen niet zo enthousiast over en ook nu is dat niet echt anders. Laat mij dan een oprecht gelukkige getuige zijn van wie u bent en wat u deed. Dit is mijn levensmissie.

One thought on “De glijbaan naar Kerst

  1. Weer een prachtig stuk. Wegens een zieke Boaz even van die glijbaan verwijdert en de tijd gekregen om echt tot rust te komen.
    Bedankt en een fijne Kerst met de blik naar de Heer die voor ons altijd zorgt.

Comments are closed.